به گزارش بنیان به نقل ازnews-medical.net، با استفاده از نور برای فعال کردن ژن ها در جایگاه های خاص، محققین می توانند عملکرد ژن ها را بهتر مطالعه کنند و سیستم پیچیده ای را برای رشد بافت ایجاد خواهند کرد و در نهایت تکنولوژی های درمانی بهتری را طراحی خواهند کرد. این تکنولوژی به محققین اجازه می دهد که هر ژن روی هر کروموزومی را که می خواهند انتخاب کرده و  آن را با نور خاموش یا روشن سازند، که این فرایند پتانسیل هرچه با مهندسی ژنتیک انجام شدنی است را دارا است. این تکنولوژی اجازه می دهد که محققین سریع و آسان خاموش و روشن شدن ژن ها را به واسطه شدت نور کنترل کند. هم چنین آن ها می توانند این که کجا این ژن ها باید فعال شوند را با تاباندن نور در الگوهای خاص تنظیم کنند که این امر با شرایطی مانند عبور نور از یک استنسیل مهیا می شود. این تکنیک جدید ژن های خاص را با استفاده از یک سیستم مهندسی ژنتیک موجود به نام CRISPR/Cas9 هدف قرار می دهد. با چسبیدن CRISPR/Cas9 به یکی از این پروتئین ها و پروتئین های فعال کننده ژن به دیگری، این محققین توانستند چندین ژن مختلف را با تاباندن نور آبی روی سلول روشن یا خاموش سازند. پروتئین های برهمکنش کننده حساس به نور در گیاهان وجود دارند. اما در مورد سلول های جانوری، محققین می توانند محکم و دقیق سطح فعالیت ژن را از جایگاه طبیعی اش در DNA کروموزومی کنترل کنند که به آن ها اجازه می دهد تفسیر دقیق تری از نقش ژن داشته باشند. هم چنین این سیستم القاشده با نور می تواند کنترل بیشتری روی چگونگی تمایز سلول های بنیادی کشت شده به انواع مختلف بافت ها ارائه دهد. با ایجاد الگوهای مختلف بیان ژن، این محققین امیدوار هستند بتوانند این سیستم را در مهندسی بافت استفاده کنند.

پایان مطلب/